Árás

Hodnocení: 67%
Délka skladby: 6:06 min
Žánr: folk metal
Vloženo: 11.01.2011, 01:45

Interpret: Skálmöld
Hudební album: Baldur
Celkové hodnocení alba: 78%
Rok vydání: 2010

Kvöld, úr norđri kólna fer.
Kemur yfir heiđar:
vćngjasláttur, vćtta her,
varúlfar til reiđar.

Ég reiđ yfir landiđ mitt, reri' út á fjörđ.
Rólegur fjórin, ég lofađi Njórđ.
Í ljósanna skiptum ég leit upp í Skörđ,
ljót var sú sýn er mér mćtti.

Kom yfir brúnina kolsvartur her,
ég kúventi bátnum og hrađađi mér.
Vćngirnir steinrunnir, vígtannager
og vćl sem nú kyrrđina tćtti.

Skugga hann varpađi, skelfileg sjón.
Skálmöld var risin og mikiđ varđ tjón.
Drukknađi ţannig mín dýrasta bón,
drepiđ var allt sem ég unni.

Verja ţau átti en var til ţess seinn,
viti menn, lifandi eftir ei neinn.
Atađur svörđur sem áđur var hreinn,
allt mitt var hruniđ ađ grunni.

Ég sá:
barniđ mitt tćtt, blóđugt og hrćtt.
Ég sá:
bariđ á húsgripum mínum og ćtt.
Ég sá:
saklaust blóđ, fljóta um fljóđ.
Ég sá:
fjölskyldu slátrađ sem var mér svo góđ.

Ég sá:
deyja mćr, dćturnar tvćr.
Ég sá:
dreyrrauđar klćrnar sem lćstust í ţćr.
Ég sá:
visna jurt, var einhvers spurt?
Ég sá:
vágestinn glotta og halda á burt.

Gekk um garđ,
gríđarskarđ,
höggviđ hart,
Hel mig snart.
Vćngjuđ vá,
vargur sá
Nafn hans nefnt,
nú skal hefnt

Heit er gefiđ, heit sem verđur efnt.